خرید ملک در قبرس شمالی

معابد

بعداز جستجو در ساختمان تئاتر، معابد ایزیس، آفرودیت و سراپیس کشف شد. محل پرستش آفرودیت روی تپه ای بالای تئاتر جای‌دارد البته برای مردم قابل خرید ملک در قبرس شمالی دسترسی وجود ندارد.

مجسمه پر اسم و رسم آفرودیت وابسته به قرن نخستین نیز دراین جا کشف شد و ساختمان‌های کاخ مرتبط با عصر هلنیستی نیز بر روی این تپه قرار دارا هستند.

بقعه ها
جستجو های اخیر باستان شناسان سوراخ قبرس گورهای متعددی را از زمان های هندسی و رومی کشف نموده است. یکی‌از آن‌ها که در صخره ها کنده گردیده، دارنده سه بقاع باشکوه میباشد و گمان می رود که وابسته به یک محجوب باشد.

مصنوعات پر ارزش کشف گردیده عبارتند از یک تخت طلایی، زیورآلات و جواهرات طلا و جواهرات و همینطور لیوان های فلزی دیگر که امروزه در موزه باستان شناسی و تاریخ طبیعی گوزلیورت به اکران نهاده گردیده است. یافته ها نشانه دهنده سطح بالایی از گنج و توان میباشد.

خیلی بیشتر بایستی کشف گردد
حفاری‌ها همینطور یک خیابان ردیف‌دار عصر هلنیستی را کشف کرده‌اند که به آگورا، فضای تجمع همگانی محلی که بقایای یک فواره یا این که پوره مرمری ماندگار را در خویش مکان داده میباشد، پیدا نموده است.

اثرها این شهر باستانی در گستره وسیعی امتداد دارااست و هنوز کاملا کشف نشده میباشد. همگی اینها هنگام کشف این جای باستانی به سر و رمز اضافه می نماید – مراقب باشید که چه گونه در Soli گام می‌گذارید!

دیوارهای تاریخی شهر فاماگوستا در قبرس شمالی
تاریخ شهر فاماگوستا قبرس شمالی
بازدیدکنندگان از شهر سابق فاماگوستا در قبرس شمالی با دیوارهای دیرین فضا این شهر که تاکنون پابرجا باقی‌مانده، می توانند در قسمت‌های وسیعی از استحکامات گام بزنند و شم حقیقی وواقعی نصیب عمده دفاعی آن را فهم و شعور نمایند.

وقتی که ونیزی‌ها در سال 1489 در اختیار گرفتن قبرس را از لوزینیان‌های فرانسوی گرفتند، دیوارهای شهر در فاماگوستا بلند و باریک بودند و برای تامین در قبال محاصره‌های مدل معاند مطلوب بودند.

با این هم اکنون، طرز‌های مبارزه رو به بهبود بود و با معرفی توپخانه‌های هنگفت ، ونیزی‌ها بیش تر از حد با خبر بودند که می بایست این دیوارها را مرمت و تقویت نمایند، به‌ویژه در قبال انذار احتمالی عثمانی‌ها و توپ‌های هنگفت آن‌ها.

در سال 1492 آن‌ها استارت به استحکام بخشیدن به دیوارها کردند و کارشناسانی از ونیز برای بررسی بر نوسازی‌هایی که بیش تر از 70 سال به درازا کشید، آورده شدند. سبک های خاصی از این استحکامات در واقع از میکل آنژ، مجسمه ساز و معمار ایتالیایی عصر رنسانس الهام گرفته گردیده‌است.

دیوارهای رو به دریا به ارتفاع سه کیلومتر و طول تا هجده متر ساخته شدند و مارتیننگو باستیونا و همینطور دروازه زمین که ابعاد تحت عنوان سنگر ریوتینا شناخته شد با هزینه هنگفتی مجدد پیاده سازی شدند.

دو دروازه ورودی به دیوار در واقع دروازه زمین و دروازه دریا یا این که پورتا دل ماره بودند. هر تور توریسم دیوارهای فاماگوستا گرایش داراست از انتهای جنوبی مجاورت قلعه ریوتینا استارت گردد.
این دو‌مین نصیب کهن دیوارها بعد از ساختمان بلند اتللو میباشد و مطمئناً یک کدام از دیدنی ترین بخشها برای طرف داران به استحکامات نظامی میباشد.

در زمان قرن‌ها بسته به امپراتوری‌های قاضی بر فاماگوستا در آن مجال، آن را (Ravelin و Akkule) نیز نامیده‌اند.

این ساختمان بلند که در صدر راولین اسم داشت، لوزیگنان ها بودند که‌این ساختمان بلند را خارج از دیوارهای فاماگوستا، تحت عنوان دفاع از ورودی اساسی شهر ساختند – اسم سابق فرانسوی که منعکس کننده صورت نصفه ماه یا این که نصفه لون آن میباشد.

زمانی که ونیزی ها به اقتدار رسیدند و ایجاد کرد استحکامات استارت شد، دیوارهای جدیدی ساختند که در آن راولین گنجانده شد. سازه بر این سنگر (Rivettina) تغییر و تحول اسم بخشید و به بخشی از یک ساختار دفاعی وسیع تبدیل شد که با محل‌های توپ لبریز میشد و بوسیله تیم‌ای از معابر و اتاق‌ها به هم متصل میشد.

حاشیه‌های بیرونی اینگونه استحکامی به سیرتکامل‌ای تنظیمات گردیده بود که هر نیروی تهاجمی را تقسیم نماید، و اسلحه‌های درونی می‌توانست به سمت نیروهای مهاجم که به دیوار پرده مجاورت می‌شدند شلیک نمایند.

انذار عثمانی‌ها بی‌تأثیر عدم وجود و در سال‌های 1570-1571، ونیزی‌ها در فاماگوستا خویش را در محاصره عثمانی ها دیدند. اگرچه دیوارها هیچ زمان شکسته نشدند، ولی ونیزی ها بعد از ده ماه زمانبر تسلیم شدند.

وقتی که دومی توشه فاماگوستا بوسیله عثمانی ها فتح شد و سنگر ریوتینا را به تصرف خویش درآورد، به آکوله یا این که ساختمان بلند سپید تغییر‌و تحول اسم بخشید که ظاهراً از رنگ پرچمی بود که ونیزی‌ها برای تسلیم قلعه برافراشتند.

ورودی شهر محدود گردیده از روش آکوله، از روی پلی متحرکی که عثمانی ها برپا کرده بودند، ادامه می یافت، که به وسیله یک اسکله حفظ میشد و اثرها و شواهدی از آن هنوز مانده میباشد.

با ورود از این دروازه، بازدیدکنندگان آغاز نگارگری‌های دیواری و نشانه‌های مرتبط با زمانه ونیزی را تحسین می‌نمایند. همانگونه که از کنار مسجد Akkule که به وسیله عثمانی‌ها در سال 1619 تاسیس شده است گام می‌زنید، پله‌ها شما‌را به بالای دیوارها میرسانند، از آنجا میتوانید از آرسنال عبور فرمائید و تا وصال به دروازه اساسی دریا، (Porta del Mare) ادامه دهید.

در پیچ و تاب گذرگاه ها گیج گردید و در زمینه ی فرهنگ ها و محاصره هایی که در قرن های قبل آمده اند و رفته اند تصور کنید.

سنگر پورتا دل ماره یکی‌از دو دروازه مهم بود که از روش آن میشد وارد شهر فاماگوستا شد که بوسیله دیواری بلند و مستحکم تسلط گردیده بود. این سازه در زمان 1491 تا 1496 برای تقویت قابلیت و امکان های دفاعی شهر به وسیله معمار نیکولو پریولی ساخته شد. این سنگر اسم “پورتا دل ماره” را اخذ کرد که به معنای “دروازه دریا” میباشد، چون این بنا او‌لین چیزی بود که ملوانان هنگام مجاورت شدن به شهر از کشتی دیدند.

در حین ونیزی ها که‌این سنگر را ساختند، دروازه اساسی آن به وسیله یک کانال آسانسور آهنی مراقبت می‌شد و بالای آن نقش یک شیر بالدار حک گردیده بود که نشان برند انجیلی یک کدام از حامیان ونیز میباشد. پاره ای دورتر از دروازه، شیر مرمر دیگری – که علامت جمهوری ونیزی میباشد وجود دارااست. اسم معمار و سال کامل شدن سنگر بر روی آن حک گردیده بود. افسانه ای وجود دارااست که یک شب این شیر دهن خویش را گشوده می نماید و هر کس در آن لحظه دست خویش را در آن می‌گذارد صاحب و مالک ثروت های بی شماری میگردد. بعد ها، بعد از تصرف قلعه و شهر به وسیله عثمانی ها، ساختمان مقداری نوسازی شد، مشبک روی دروازه با یک در چوبی با اندود آهنی جایگزین شد، البته شیرها دست نخورده باقی ماندند.

سنگر تاکنون در حالت نیکی مراقبت شد‌ه‌است که به خودی خویش از قابلیت و امکان یقین آن سخن می نماید. ولی، با وجود این، به تازگیً عمل تعمیر و تجدید بنا در قلمرو آن صورت گرفته میباشد. ضمن این، بخشی از سنگر وابسته به حیطه گمرک میباشد، براین اساس برای مردم بسته میباشد. قبرس شمالی تاریخ بسیار بی نیاز و مالامال فراز و نشیبی را پشت رمز نهاده که از این رهگذر ساختمانها و قلعه های بخش اعظمی درین جزیره تشکیل شده و زیبایی بی نظیری را برای قبرس شمالی به وجود آورده.

معابد

بعداز جستجو در ساختمان تئاتر، معابد ایزیس، آفرودیت و سراپیس کشف شد. محل پرستش آفرودیت روی تپه ای بالای تئاتر جای‌دارد البته برای مردم قابل خرید ملک در قبرس شمالی دسترسی وجود ندارد.

مجسمه پر اسم و رسم آفرودیت وابسته به قرن نخستین نیز دراین جا کشف شد و ساختمان‌های کاخ مرتبط با عصر هلنیستی نیز بر روی این تپه قرار دارا هستند.

بقعه ها
جستجو های اخیر باستان شناسان سوراخ قبرس گورهای متعددی را از زمان های هندسی و رومی کشف نموده است. یکی‌از آن‌ها که در صخره ها کنده گردیده، دارنده سه بقاع باشکوه میباشد و گمان می رود که وابسته به یک محجوب باشد.

مصنوعات پر ارزش کشف گردیده عبارتند از یک تخت طلایی، زیورآلات و جواهرات طلا و جواهرات و همینطور لیوان های فلزی دیگر که امروزه در موزه باستان شناسی و تاریخ طبیعی گوزلیورت به اکران نهاده گردیده است. یافته ها نشانه دهنده سطح بالایی از گنج و توان میباشد.

خیلی بیشتر بایستی کشف گردد
حفاری‌ها همینطور یک خیابان ردیف‌دار عصر هلنیستی را کشف کرده‌اند که به آگورا، فضای تجمع همگانی محلی که بقایای یک فواره یا این که پوره مرمری ماندگار را در خویش مکان داده میباشد، پیدا نموده است.

اثرها این شهر باستانی در گستره وسیعی امتداد دارااست و هنوز کاملا کشف نشده میباشد. همگی اینها هنگام کشف این جای باستانی به سر و رمز اضافه می نماید – مراقب باشید که چه گونه در Soli گام می‌گذارید!

دیوارهای تاریخی شهر فاماگوستا در قبرس شمالی
تاریخ شهر فاماگوستا قبرس شمالی
بازدیدکنندگان از شهر سابق فاماگوستا در قبرس شمالی با دیوارهای دیرین فضا این شهر که تاکنون پابرجا باقی‌مانده، می توانند در قسمت‌های وسیعی از استحکامات گام بزنند و شم حقیقی وواقعی نصیب عمده دفاعی آن را فهم و شعور نمایند.

وقتی که ونیزی‌ها در سال 1489 در اختیار گرفتن قبرس را از لوزینیان‌های فرانسوی گرفتند، دیوارهای شهر در فاماگوستا بلند و باریک بودند و برای تامین در قبال محاصره‌های مدل معاند مطلوب بودند.

با این هم اکنون، طرز‌های مبارزه رو به بهبود بود و با معرفی توپخانه‌های هنگفت ، ونیزی‌ها بیش تر از حد با خبر بودند که می بایست این دیوارها را مرمت و تقویت نمایند، به‌ویژه در قبال انذار احتمالی عثمانی‌ها و توپ‌های هنگفت آن‌ها.

در سال 1492 آن‌ها استارت به استحکام بخشیدن به دیوارها کردند و کارشناسانی از ونیز برای بررسی بر نوسازی‌هایی که بیش تر از 70 سال به درازا کشید، آورده شدند. سبک های خاصی از این استحکامات در واقع از میکل آنژ، مجسمه ساز و معمار ایتالیایی عصر رنسانس الهام گرفته گردیده‌است.

دیوارهای رو به دریا به ارتفاع سه کیلومتر و طول تا هجده متر ساخته شدند و مارتیننگو باستیونا و همینطور دروازه زمین که ابعاد تحت عنوان سنگر ریوتینا شناخته شد با هزینه هنگفتی مجدد پیاده سازی شدند.

دو دروازه ورودی به دیوار در واقع دروازه زمین و دروازه دریا یا این که پورتا دل ماره بودند. هر تور توریسم دیوارهای فاماگوستا گرایش داراست از انتهای جنوبی مجاورت قلعه ریوتینا استارت گردد.
این دو‌مین نصیب کهن دیوارها بعد از ساختمان بلند اتللو میباشد و مطمئناً یک کدام از دیدنی ترین بخشها برای طرف داران به استحکامات نظامی میباشد.

در زمان قرن‌ها بسته به امپراتوری‌های قاضی بر فاماگوستا در آن مجال، آن را (Ravelin و Akkule) نیز نامیده‌اند.

این ساختمان بلند که در صدر راولین اسم داشت، لوزیگنان ها بودند که‌این ساختمان بلند را خارج از دیوارهای فاماگوستا، تحت عنوان دفاع از ورودی اساسی شهر ساختند – اسم سابق فرانسوی که منعکس کننده صورت نصفه ماه یا این که نصفه لون آن میباشد.

زمانی که ونیزی ها به اقتدار رسیدند و ایجاد کرد استحکامات استارت شد، دیوارهای جدیدی ساختند که در آن راولین گنجانده شد. سازه بر این سنگر (Rivettina) تغییر و تحول اسم بخشید و به بخشی از یک ساختار دفاعی وسیع تبدیل شد که با محل‌های توپ لبریز میشد و بوسیله تیم‌ای از معابر و اتاق‌ها به هم متصل میشد.

حاشیه‌های بیرونی اینگونه استحکامی به سیرتکامل‌ای تنظیمات گردیده بود که هر نیروی تهاجمی را تقسیم نماید، و اسلحه‌های درونی می‌توانست به سمت نیروهای مهاجم که به دیوار پرده مجاورت می‌شدند شلیک نمایند.

انذار عثمانی‌ها بی‌تأثیر عدم وجود و در سال‌های 1570-1571، ونیزی‌ها در فاماگوستا خویش را در محاصره عثمانی ها دیدند. اگرچه دیوارها هیچ زمان شکسته نشدند، ولی ونیزی ها بعد از ده ماه زمانبر تسلیم شدند.

وقتی که دومی توشه فاماگوستا بوسیله عثمانی ها فتح شد و سنگر ریوتینا را به تصرف خویش درآورد، به آکوله یا این که ساختمان بلند سپید تغییر‌و تحول اسم بخشید که ظاهراً از رنگ پرچمی بود که ونیزی‌ها برای تسلیم قلعه برافراشتند.

ورودی شهر محدود گردیده از روش آکوله، از روی پلی متحرکی که عثمانی ها برپا کرده بودند، ادامه می یافت، که به وسیله یک اسکله حفظ میشد و اثرها و شواهدی از آن هنوز مانده میباشد.

با ورود از این دروازه، بازدیدکنندگان آغاز نگارگری‌های دیواری و نشانه‌های مرتبط با زمانه ونیزی را تحسین می‌نمایند. همانگونه که از کنار مسجد Akkule که به وسیله عثمانی‌ها در سال 1619 تاسیس شده است گام می‌زنید، پله‌ها شما‌را به بالای دیوارها میرسانند، از آنجا میتوانید از آرسنال عبور فرمائید و تا وصال به دروازه اساسی دریا، (Porta del Mare) ادامه دهید.

در پیچ و تاب گذرگاه ها گیج گردید و در زمینه ی فرهنگ ها و محاصره هایی که در قرن های قبل آمده اند و رفته اند تصور کنید.

سنگر پورتا دل ماره یکی‌از دو دروازه مهم بود که از روش آن میشد وارد شهر فاماگوستا شد که بوسیله دیواری بلند و مستحکم تسلط گردیده بود. این سازه در زمان 1491 تا 1496 برای تقویت قابلیت و امکان های دفاعی شهر به وسیله معمار نیکولو پریولی ساخته شد. این سنگر اسم “پورتا دل ماره” را اخذ کرد که به معنای “دروازه دریا” میباشد، چون این بنا او‌لین چیزی بود که ملوانان هنگام مجاورت شدن به شهر از کشتی دیدند.

در حین ونیزی ها که‌این سنگر را ساختند، دروازه اساسی آن به وسیله یک کانال آسانسور آهنی مراقبت می‌شد و بالای آن نقش یک شیر بالدار حک گردیده بود که نشان برند انجیلی یک کدام از حامیان ونیز میباشد. پاره ای دورتر از دروازه، شیر مرمر دیگری – که علامت جمهوری ونیزی میباشد وجود دارااست. اسم معمار و سال کامل شدن سنگر بر روی آن حک گردیده بود. افسانه ای وجود دارااست که یک شب این شیر دهن خویش را گشوده می نماید و هر کس در آن لحظه دست خویش را در آن می‌گذارد صاحب و مالک ثروت های بی شماری میگردد. بعد ها، بعد از تصرف قلعه و شهر به وسیله عثمانی ها، ساختمان مقداری نوسازی شد، مشبک روی دروازه با یک در چوبی با اندود آهنی جایگزین شد، البته شیرها دست نخورده باقی ماندند.

سنگر تاکنون در حالت نیکی مراقبت شد‌ه‌است که به خودی خویش از قابلیت و امکان یقین آن سخن می نماید. ولی، با وجود این، به تازگیً عمل تعمیر و تجدید بنا در قلمرو آن صورت گرفته میباشد. ضمن این، بخشی از سنگر وابسته به حیطه گمرک میباشد، براین اساس برای مردم بسته میباشد. قبرس شمالی تاریخ بسیار بی نیاز و مالامال فراز و نشیبی را پشت رمز نهاده که از این رهگذر ساختمانها و قلعه های بخش اعظمی درین جزیره تشکیل شده و زیبایی بی نظیری را برای قبرس شمالی به وجود آورده.